Çoğumuzun gençlik çağına geçiş yıllarında;kelli felli,boylu poslu,yaşlı başlı biri sınıf arkadaşımız olur,işte Safter kardeşimizle ilk tanışmamızdır...

İlk katıldığı günlerde (daha sivil elbiseli iken) sınıfın şeytanları Safter'i mazbut talebelere takdim ederek; "Yeni Astronomi Hocamız Milli Basketbolcu" diye çoğu arkadaşımızı işletmeye kalkarlar,başarısız oldukları da söylenemez.Bisiklet sporu yaptığını görenimiz olmamış fakat kendisine bu spordan mı,yoksa emniyetli olmasından mıdır? Sibop lakabıyla anılsa da;daha ziyade,oturaklı tavırları,ağır konuşması, endamı ile "BABA" lakabını hemen almış,bu lakab da doğrusu kendisine pek uymuştur.

Eğitim öğretim yılının başlamasıyla,sporcu seçme yarışına giren spor hocaları,Baba Safter'i görür görmez saflarına çekmeye çalışırlar.Voleybolcu Kemal Alphan hoca,Safter'i gördüğünde "EUREKA" diye bağırarak alır ve smaçör yapar.Ama çok yetenekli!...kardeşimiz,hiçbir zaman takımda daimi yer bulamaz,zamanla kravat üstü eşofman takımında yerini alır.

İyi niyetli,hoş görülü,küçük büyük herkes tarafından sevilen sayılan bir kardeşimizdir.Baba Safter Donanma'ya ilk makine subayı olarak başlamış,sonraları güverte subaylığına geçmiştir.Topçuluktan sıyırıp,Mayıncı olmuştur.

Mayın tekamül kursu hatıralarında Sevgili Ereş derki; " Hocalarımız çoğu zaman sınıf idaresini ona bırakır,kim hangi notu alacak,kim nereye tayin olacak gibi kararları hep Baba Safter verirdi.Gemi devresinde Bombalı Makas'ın patlaması,Yılmaz Çeliker'in "Öldüm Anam" diye kendini güverteye atması onun zamanında olan tatlı anılarıdır."

Donanmada Baba'lıktan Dede'liğe terfi etmeden,erken müstafi olmuş ve serbest meslek hayatını seçmiştir.7'den 70'e herkesin Baba Safter'imiz ve ailesine sağlık ve mutlu bir yaşam diliyoruz.

Hocalar safında olduğu belli