İstanbul'un unutulmaya yüz tutmuş eski semtlerinden olan Yavuz Selim'de,kocaman ağaçlar arasındaki ahşap bir evde başlayan çocukluk.

Gelenbevi Ortaokulu ve bu dönemde "Fener Yılmaz" futbol takımı kaleciliği.Hayalde sporcu olmak var,bir yanda da deniz tutkusu.Her maçın sonunda toz-toprak ve çamur içinde eve dönüş.

"Futboldan hayır yok,adam ol" nidaları arasında sıcaklığı fazla kaçan banyolar!Sevgili Ömer bu yüzden çekmiş olsa gerek,sonunda boyuna değil enine gelişen ihtişamlı (!) bir vücut...

1957 yılında Deniz Lisesi'ne giriş,Deniz Harp Okulu ve çarktan çıkma,çakı gibi bir deniz subayı olarak Donanmaya katılış.

Okul yıllarında rock 'n roll merakı,çevrede hayran bakan gözler.Müziğin ritmi ile bir sağa,bir sola,derken bacak arası...Bir telaş,bir koşuşturma onu bulabilirsen bul.

Sağlam bir yapı ve kocaman bir yürek ve Donanmada nice başarılı yıllar.

Yılların yorgunluğundan olmalı,hepimizi üzüntülere boğan Hindistan yolculuğu ve orada başarılı böbrek nakli ameliyatından "Tanrıya binlerce şükür" sağlıklı dönüş...

İki kız çocuğu babası olan sevgili arkadaşımıza bundan sonraki yaşamında sağlık ve mutluluklar diliyoruz.

Sandalye taşıma olmayınca Ne kadar huzurlu film seyrediyor insan