1960 yılı lise sonrası aramıza katılan dostlarımız arasında değişik bir yeri oldu sevgili Mehmet’in. Herhalde askerlik de Mehmet için bambaşka bir dünya idi. Katılışından kısa bir süre sonra hepimiz gibi Mehmet de çağrı ismini buldu; İnce Mehmet! O aslında erkek güzelliğinin birçok tarafını yapılı ve atletik gövdesi ile taşıyordu ve devrin İstanbul sosyetesi gözdelerinin bir kısmı bunun gizli şahidleri idi. Ama Mehmet lakabını sakin, ince sesi ve zarif konuşma üslubuyla, neşeli davranışları ile birlikte buldu. Sınıfımızın ilk araba sahibi kompradoru oldu; ama teğmen maaşının tamamını dört tekere bölerek. Adadan ziyade ford arabasında görülmüştür 1963 ve 64 de. Aslında talebe çalışmasından hiç hazetmeyen Mehmedin üstün zekası onu bu zahmete pek muhtaç etmedi hele özel merakı elektronikle lakabının yanı sıra elektronik profösörü olarakta kaldı hep aklımızda. Mezuniyet sonrası Donanmada da bizlerle olan Mehmet bir süre sonra bu işin içinde biraz fazla bulunduğunu düşünerek aniden çekildi aramızdan ve uzaklara göçtü. Kısa sayılabilecek birlikteliğimizde Mehmet hareketli hür mizacı zeki yaklaşımları ve iddiasız aristokratlığı ile bu sürenin çok ötesinde izler bırakarak uzaklaştı dostlardan. O zamandan beri Danimarkada olan ve Taylan aracılığı ile kısmen haberlenebildiğimiz dostumuza yaşantısının bundan sonraki bölümünde de sağlıklı ve özlemleri ile içiçe bir yaşam diliyoruz.

Bir zamanlar bizde böyle idik