Sevgili Erol,sana kim "acayip" diye lakap taktı bilmiyoruz ama şimdi hepimiz gibi,gururla anıyordur herhalde.Arşivlerden 4 Ekim 1961'de Harbiye'den ayrıldığını bulabildik.Doğruluğunu sen daha iyi bilirsin ama şu var ki erken ayrıldın bizden.Belki de senin açından çok daha iyi oldu.Hayatı kazanma ve bugünlere geliş sürecinin muhasebesi,senin ve sevgili eşin Bahriye bacımızın anılarında değerlendirilir.

Bizim sevincimiz,yıllar sonra da olsa,senin gibi efendi,nazik,yardımsever ve hakikatli bir arkadaşımızın "Dostlar Sınıfı"içinde olması.Ara sırada olsa yaptığımız şakalara sen aldırma.Tüm muzurluklarımız içten ve sevgi dolu.Zaten bu inceliği en iyi bilenlerden birisin sen.

Sivil hayatın içindeki ilişkilerde hiçbir zaman ve hiçbir şartta bulamayacağın arkadaşlığı,dostluğu,çıkarsız ilişkileri ve yardımlaşmayı,sahte olmayan sevgiyi ve paylaşımı hep beraber tadıyoruz.

Sevgili eşin ve üç tatlı kızınla,sana tüm hayatın boyunca sağlık,mutluluk ve esenlikler diliyoruz.Bizim güzel insan,dostumuz.

Nice 18 KASIM'lara