Rahmetli Ercüment,bizlere Lise I'de kıdemli kalan temiz yüzlü,pırıl pırıl bir kardeşimizdir.Sakin ve hırslı kişiliği ile,spor ve tiyatro alanlarında da çalışmaları olmuştur.Sakin hayatına uygun ikmal subaylığını seçmiş,donanmada göreve başlamasından kısa bir süre sonra,böbrek yetmezliği nedeniyle ,erkenden(1970 yılında) aramızdan ayrılmıştır.

Evliliği,bizlere pek yansımamıştır.Eşinin adının Aysel olduğunu ve Kenan adında bir oğlu olduğunu anımsayanlarımız var.

Çok çok renkli öğrencilik sürecinde,basketbolculuğu,futbolculuğu,tiyatroculuğu ve dans öğrenme çabaları konularında hepimizin binlerce anısı vardır.Savaronada rahmetli Yusuf ile "otto transistore" radyo skecini;Harp I'de dans ederken Yusuf'un "dans öğreneceğiz" diye Ercüment'i yerden yere vurduğunu hangimiz unutabiliriz.

Sevgili Ercüment rahar uyu!Seni hep sevdik,her toplantımızda andık ve anıyoruz.Sen bizim belleklerimizde hep var oldun ve oluyorsun.

Aileni pek tanımıyoruz ve bilmiyoruz ama bir gün karşılaşırsak seni çok daha tatlı anlatacağız.

Tanrı'dan rahmet olsun sana.

Çocuksu yüzlerdeki ciddiyetin kanıtı