1960 yılında Harp I'e giren arkadaşlarımız arasında "Emel"diye birinin olduğunu duyduğumuzda,"helal olsun bizim sınıfa da kız öğrenci alınıyor"diye sevinmiştik.Niye sevinmeyelim ki,yaşımız 17-18;hepimiz zıpkın!Aaa!O da ne?Saçlı sakallı bir Emel...Tabii bütün hayaller suya düştü.

Okuldan ne zaman ayrıldı,şu anda anımsayamıyoruz ama yıllar sonra baktık ki Kadıköy Anadolu Lisesi Coğrafya Öğretmeni Emel.Hatta çok arkadaşımızın çocuklarına öğretmenlik bile yaptı.

Emel'i ve ailesini Dostlar Sınıfı ailesine sokmak için çok uğraştık ve hala da uğraşıyoruz.Ama sağ olsun Emel bu konuda direniyor.Bireysel beraberlikler ve bazı 18 Kasımlarda görünüyorsa da,bu bize yetmiyor.Gönlümüz sürekli içten ve ailece beraber olmaktan yana.

Emel'in gelmesiyle gitmesi bir oldu ama anıları duruyor.İşte o anılardan biri:

Yıl 1960-1961.Heybeliada Harp I.

Yüzbaşı İsmet Çakmak sınıf subayımız.Spor dahil her işi,doğal olarak,bir program içinde yapıyoruz.Ancal Emel'in eşofmanı yok,bu nedenle spor yapamıyor.İsmet yüzbaşı "müracaata yaz,git al" diyor. Emel izin alıyor ve altı gün sonra geliyor."Nerdesin be adam?" sorusunu da şöyle yanıtlıyor,"Eşofman almaya gönderdiniz,ben de memleketten alıp geldim."Memleket dediği de Diyarbakır.Gitmiş eşofman beğenmek de kolay değil,dolaş dolaş,en sonunda birini beğenip almış ve gelmiş.Bak bak bak...Emel üstelik okula yeni gelmiş ama,altı günü bile biliyor.